сряда, септември 30, 2009













След раздялата






Беше тук,сега те няма...



но все пак живея,нали?



А мислех,4е от тъга се умира



и броях последните си дни.






Сега живея с нови радости и скърби,



но споменът в душата ме гори...



Понякога боли и плува в кърви,



понякога обърква вси4ки дни...






Няма коментари:

Публикуване на коментар